Polsky snadno a rychle/17. úloha

Polsky snadno a rychle František Vymazal
16. úloha	17. úloha	18. úloha

Údaje o textu
Titulek:	17. úloha
Autor:	František Vymazal
Zdroj:	VYMAZAL, František. Polsky snadno a rychle. V Praze: Frant. Bačkovský, 1903
Licence:	PD old 70
Index stran

Ręka rękę myje. — Poznaś z mowy (řeči, mluvy), jakiej kto głowy. — Pieczone goląbki nie lecą same do gąbki. — Nie wywołuj wilka z lasu. — Nie wszystko złoto, co się świeci. — Mądry Polak po szkodzie. — Lepszy jeden wrobel (vrabec) v rąku, niż dziesięć na dachu (střecha). — Kogo Bóg chce skarać, temu wprzód rozum odejmie. — Kto rano wstaje, temu pan Bóg daje. — Kiedy wejdziesz między wrony, trzeba krakć jak i ony. — Každa liszka swój ogon chwali. — Każdy początek trudny. — Im dalej w las, tem więcej drzew. — Jest to cnota nad cnotami, trzymač język za zębami. — Jakie drzewo, taki owoc. — Jaka praca, taka płaca. — Jak sobie pościelesz, tak się wyśpisz. — Do czasu dzban wodę nosi. Czapka na złodzieju gore. — Co za wiele, to niezdrowo. — Co głowa, to rozum. — Wiedzą sąsiedzi, jak kto siedzi. — Wszędzie dobrze, u domu najlepiej. — Z wielkiej chmury mały deszcz.

Pozn. 1. gołąbek holoubek má goląbki, ne gołąbcy. Jména mužských zvířat tvoří množné číslo jako neživotná. Lis (liška) má tedy lisy, ne lisi, wiłk wilki, ne wilcy, osieł má osły, ne ośli. To platí ale jenom o jménech zvířat na tvrdou hlásku k, ł atd. Taková jména se spojují ovšem také s neživotnými přídavnými: ty osły, chytre lisy.

Pozn. 2. Vyvolávati je wywoływać, wywołuje.

Pozn. 3. Trzeba krakać jak i ony. Z pravidla se říká one. Tu máme starou formu ony, aby se rýmovala s wrony.

Pozn. 4. W ręku v ruce.

Pozn. 5. Gore! hoří! Gore mu wszystko w ręku hoří mu všecko v ruce (pracuje rychle).